Mijn geliefkoosd onkruid
De koningskaars (Verbascum thapsus) wordt beschouwd als een onkruid. Ze groeit inderdaad op plaatsen waar je haar niet verwacht of wenst. Wij beschouwen haar als ons geliefkoosd onkruid want de koningskaars is best imposant en decoratief. Ze heeft de allure van een sierplant. Zolang we er omheen kunnen, tolereren we ze zelfs op de oprit. Als ze verschijnt waar het echt niet hoort is ze bovendien gemakkelijk te verwijderen.
Zoals elk (on)kruid heeft ook de koningskaars best wel wat positieve eigenschappen. Thee van de bloemen blijkt goed te zijn voor het verzachten van luchtwegenaandoeningen. Olie van de koningskaars wordt in sommige gebieden gebruikt voor de behandeling van wratten en aambeien.
Het uitzaaien van de koningskaars gebeurt spontaan. Toch verdwijnt de plant soms even ‘geruisloos’ als ze gekomen is. Geen nood. Ik las dat de zaden die zich in de bodem bevinden zelfs een eeuw later kunnen ontkiemen. In het jaar 2122 verschijnen er dus mogelijks nakomelingen van koningskaarsen die deze zomer in onze tuin bloeiden. Hopelijk kunnen de generaties na ons ze dan ook waarderen…
