Dans ma tête
Dans ma tête (ça c’est la partie gaie de l’histoire) Il y a des couleurs et un gros serpent qui mange un hippopotame (mais ça je l’ai su plus tard). Il y a une déesse un oiseau sans tête (de bœuf)… Read more ›
Dans ma tête (ça c’est la partie gaie de l’histoire) Il y a des couleurs et un gros serpent qui mange un hippopotame (mais ça je l’ai su plus tard). Il y a une déesse un oiseau sans tête (de bœuf)… Read more ›
Portretten op het oude behang. Dag Moeder en dag papa. Dag Moeders-moeder en dag Pepij. Dag Moeders-moeders-moeder en dag Ree. Dag Moeders-moeders-moeders-moeder en dag Jaak. Ik ben Ingrid, Moeders oudste dochter. (ik maakte een zijwaartse buiging) Ik erfde jullie glimlach.… Read more ›
Wat het was ik weet het niet maar het ding deed flofloflo als het liep en brrrrt, brrrrt als het stopte.
Piet Grobler (Zuid-Afrika, 1959) woont in Stellenbosch, onder de rook van Kaapstad, met zijn vrouw Griet, zijn dochter Catherine, hun hond Bella, papegaai Kokkie en vier goudvissen. In de tuin wonen ook nog “verkleurmannetjes” (kameleons), kikkers en spinnen. Prentenboeken maken… Read more ›
Later, (ik weet het heel zeker) als niets of niemand me nog tegenhoudt, later word ik illustrator Later, in een volgend leven.
La libellule vole vers la lune, Teinte en bleu par une cellule. Demain, ou sera-t-elle ? Rire et battre des ailes. Ailleurs, sans doute, un peu. Dans l’éternel, en plein feu ? La libellule le veut Se libérer de la… Read more ›
Neen, niet van Claude François, helemaal niet van K3, een beetje van Leon – mijn hoogbejaarde buurman – misschien nog meer van zijn kippen, maar (aarzelend) ik ben helemaal fan van … Van wie dan? Zeg het nu! Wel, van… Read more ›
Ik toverde mijn brievenbus om tot een Piet Grobler bus omdat ik verliefd ben op Piets fleurige naïef en ongecompliceerde bloemen- en dierenwereld, die feestelijk vlindert aan krullen en happyletters. Misschien schrijft illustrator Piet me ooit een briefje, voor mijn… Read more ›